Wersja z uśmiechniętymi Beatlesami
Na scenie
Przygotowania
Wydana: 22 listopada, 1963Ocena krążka: porażka, słaby, średni, dobry, bardzo dobry, wybitny!
Wracamy do Beatlesów.
Kolejna płyta zatytułowana "With The Beatles" przynosi nam 14 utworów wśród których jest ten który obudził we mnie muzyczną duszę czyli "Please Mr. Postman". Płyta wydana pół roku po debiutanckiej, czyli tempo które dzisiaj jest nie do pomyślenia. Co na tej płycie jest wyjątkowo dobre.. no wszystko.
O sesji do tej płyty mówią tak:
RINGO: Przeróbki nagrane na płytę 'With The Beatles' zostały wybrane przez tych, którzy je lubili. To interesujące, że kiedy dołączyłem do zespołu, wcale się nie znaliśmy, ale jeśli się przyjrzeć naszym zbiorom płytowym, to wszyscy czterej mieliśmy te same płyty. Wszyscy mieliśmy nagrania The Miracles, mieliśmy Barreta Stronga i ludzi takich jak oni. Uważam, że to pomogło nam zgrać się w sensie muzycznym jako zespół.
JOHN: "Nagrywamy wszystko dokładnie tak jak gramy. Jeśli nawet coś później dokładamy, to główny wokal na płycie jest nagrywany na żywo... Pierwsze nasze triki nagraniowe polegały na nakładaniu drugiej ścieżki podczas pracy nad naszą drugą płytą. Odkryliśmy to, a może ktoś nam to powiedział: 'Możecie to zrobić'. i od tego wszystko się zaczęło.
Pierwszy album nagraliśmy jako "grupa". Przyszliśmy , zagraliśmy, oni to nagrali i wyszliśmy. Zremiksowali całość, zrobili z materiałem wszystko... Drugi album to już była większa zabawa".
GEORGE : Drugi album był trochę lepszy od pierwszego, ponieważ dłużej nad nim pracowaliśmy oraz zawierał on więcej premierowych piosenek. Nagraliśmy na tą płytę 'Money' i inne przeróbki.: 'Please Mr. Postman', 'You Really Got A Hold On Me' i 'Devil In Her Heart' (nieznana amerykańska piosenka grupy The Donays).
Ponieważ w Ameryce było dużo wytwórni płytowych, wydawało się, że wiele płyt rozprowadzano tylko lokalnie. Wszystko było bardzo regionalne, tylko niektórzy mieli szczęście być sprzedawani w całej Ameryce. Jednak wiele małych firm miało związki z dużymi wytwórniami, które miały swoją sieć dystrybucji w Anglii i tym sposobem niektóre mało znane amerykańskie płyty były sprzedawane w Anglii, choć nikt ich nie znał w Ameryce. jest wiele kapitalnych płyt w stylu R&B z Ameryki, o których jak widzę, większość Amerykanów nawet nie słyszała.
Na płycie 'With The Beatles' zaśpiewałem 'Roll Over Beethoven', bo lubiłem tą piosenkę. miałem płytę z wersją Chucka Berry'ego i śpiewałem ten numer w klubach. Na tę płytę napisałem też mój pierwszy numer 'Don't Bother Me'. "Okładka płyty 'With The Beatles' stała się jedną z częściej kopiowanych projektów tamtej dekady.Zdjęcie zrobił nam Robert Freeman. Pokazaliśmy mu zdjęcia , jakie Astrid i Juergen zrobili nam, pytają czy mogą zrobić takie same... Ta okładka była początkiem naszego aktywnego uczestnictwa w projektowaniu okładek The Beatles. Okładka albumu 'Please Please Me' jest denna ale wówczas nam nic nam to nie przeszkadzało. Nie uważaliśmy jej wtedy za okropną, prawdopodobnie dlatego, że cieszyliśmy się, że mamy wreszcie album. Wydając 'With The Beatles', po raz pierwszy powiedzieliśmy sobie: hej bądźmy bardziej twórczy".
Mam tu straszny dylemat przy wyborze utworów bo każdy z nich w swoim czasie był moim ulubionym.
Już pierwszy numer "It Won't Be Long" daje do zrozumienia, że moc z poprzedniej płyty jest z Beatlesami nadal.
Charakterystyczne chórki i lekko chropawy głos Johna. Niby nic a jednak. Kolejny kawałek "All I've Got to Do" (Lennon), to niezwykły łamany rytm i popis wokalny całej grupy. Wszystko tu ze sobą współgra.
"All My Loving" (McCartney) to kolejny krok w rozwoju muzycznym grupy. Zwróćcie uwagę na "mandolinowy" sposób gry na gitarze. Ja podobnego stylu gry nie spotkałem nigdzie indziej.
Na zdecydowane wyróżnienie zasługuje "Don't Bother Me" (George Harrison). Silny rockowy riff i na upartego można by doszukać się tu początków Hard Rocka. Być może ponosi mnie trochę fantazja, a może nie.. Jakby dodać fuzza byłoby ostro. Nawet Ringo który grał raczej oszczędnie i zbytnio się nie przemęczał, tutaj jest nadzwyczaj ożywiony.
A co się dzieje w tym czasie u mnie? Jest druga połowa lat 70-tych. Kończy się złoty sen o dobrobycie. Gierkowska polityka plajtuje na całej linii. W 1976 wprowadzane są kartki na cukier (chyba kilogram na twarz miesięcznie). Ale polityka mnie wtedy kompletnie nie interesuje. Na moje życie nie ma wpływu. Wszyscy są przyzwyczajeni, że po wszystko trzeba stać w kolejkach (nawet po gazetę). Rodzina czy znajomości w mięsnym - bezcenne.
Wtedy nie wiemy, że może być inaczej (czytaj - normalnie). Pijemy oranżadę
i syfon
Żujemy gumę Dolnald (nieraz jedną sztukę tydzień). Sprytniejsi dodają kolorową kredkę która zabarwia gumę. Ponieważ guma od dawna nie ma smaku więc nie jest to problemem, że przez kilka minut ma smak kredki. Wrażenie robi jak się wykona wielkiego niebieskiego balona :)
Zabieram się powoli za gitarę, która teraz wygląda jak łuk o 6 cięciwach. Odległość strun na początku gryfu to 2 cm. Wydobyć z niej czysty dźwięk mógłby wtedy chyba tylko Arnold, ale ćwiczę i słucham czegoś takiego "Not a Second Time" (Lennon)
http://www.youtube.com/watch?v=fXAQBVmEb80
Na With The Beatles ważne oprócz tego co na płycie jest, istotne jest również czego na niej nie ma. Otóż nie ma nagranych w tym czasie dwóch znakomitych utworów "From Me To You" (Lennon/McCartney)
http://www.youtube.com/watch?v=kvRs5y3AWO4
no i "She Loves You" (Lennon/McCartney)
http://www.youtube.com/watch?v=QoF-7VMMihA
Tu pokazana jest również Beatlemania. Kompletna histeria. Muzycy po latach wspominali, że często nie słyszeli samych siebie przez ten krzyk. Ten singiel zanim został nagrany był już platynową płytą! Był nr jeden i ponad pół roku "wisiał" na brytyjskiej liście przebojów.
Charakterystyczne chórki i lekko chropawy głos Johna. Niby nic a jednak. Kolejny kawałek "All I've Got to Do" (Lennon), to niezwykły łamany rytm i popis wokalny całej grupy. Wszystko tu ze sobą współgra.
George Martin - "piąty" Beatles
Beatlesi z Georgem Martinem w studio Abbey Road
"All My Loving" (McCartney) to kolejny krok w rozwoju muzycznym grupy. Zwróćcie uwagę na "mandolinowy" sposób gry na gitarze. Ja podobnego stylu gry nie spotkałem nigdzie indziej.
Na zdecydowane wyróżnienie zasługuje "Don't Bother Me" (George Harrison). Silny rockowy riff i na upartego można by doszukać się tu początków Hard Rocka. Być może ponosi mnie trochę fantazja, a może nie.. Jakby dodać fuzza byłoby ostro. Nawet Ringo który grał raczej oszczędnie i zbytnio się nie przemęczał, tutaj jest nadzwyczaj ożywiony.
Jeść też trzeba
"Hold Me Tight" (Lennon/McCartney) to kolejny dynamiczny i z pasją zaśpiewany kawałek. Co ciekawe został już wcześniej nagrany przy sesji do Please Please MeA co się dzieje w tym czasie u mnie? Jest druga połowa lat 70-tych. Kończy się złoty sen o dobrobycie. Gierkowska polityka plajtuje na całej linii. W 1976 wprowadzane są kartki na cukier (chyba kilogram na twarz miesięcznie). Ale polityka mnie wtedy kompletnie nie interesuje. Na moje życie nie ma wpływu. Wszyscy są przyzwyczajeni, że po wszystko trzeba stać w kolejkach (nawet po gazetę). Rodzina czy znajomości w mięsnym - bezcenne.
Wtedy nie wiemy, że może być inaczej (czytaj - normalnie). Pijemy oranżadę
i syfon
Żujemy gumę Dolnald (nieraz jedną sztukę tydzień). Sprytniejsi dodają kolorową kredkę która zabarwia gumę. Ponieważ guma od dawna nie ma smaku więc nie jest to problemem, że przez kilka minut ma smak kredki. Wrażenie robi jak się wykona wielkiego niebieskiego balona :)
Strona A
1. „It Won't Be Long” 2:13 2. „All I've Got to Do” 2:04 3. „All My Loving” 2:09 4. „Don't Bother Me” (George Harrison) 2:29 5. „Little Child” 1:48 6. „Till There Was You” (Meredith Willson) 2:16 7. „Please Mister Postman” (Georgia Dobbins/William Garrett/Freddie Gorman/Brian Holland/Robert Bateman) 2:36 15:35
Strona B
1. „Roll over Beethoven” (Chuck Berry) 2:47 2. „Hold Me Tight” 2:32 3. „You Really Got a Hold on Me” (Smokey Robinson) 3:02 4. „I Wanna Be Your Man” 1:58 5. „Devil in Her Heart” (Richard P. Drapkin) 2:27 6. „Not a Second Time” 2:08 7. „Money (That's What I Want)” (Janie Bradford/Berry Gordy) 2:47 17:41
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz